Dikiş, video, desen ve sesi kullanarak cinsel kimlikler arası ilişkileri konu alan işler üreten sanatçı için çalışmak; içine atıkları, çelişkileri ve birliktelikleri alan bir ilişkidir. Çalışmaları, yaşadığı yer bulunduğu sosyal koşullar, karşılaştığı imgeler, kendi kişisel tarihi ve bulduğu materyaller ile şekillenmektedir. Çalışmalarında kendisini motive eden, onun açısından uyum içeren işaretlerin, hikayelerin, kelimelerin, hayallerin peşine düşüp onlardan yeni kurgular üretmektir. Bu doğrultuda yeni bir işe başlarken, eski defterlerindeki notlara, çizimlere, biriktirdiği kumaşlara ve fotoğraflara bakar. Boyamanın ötesinde ifade teknikleri arayan sanatçı topladığı kumaş parçalarını bu amaçla kullanır. Sanatında ağır, hantal ve pahalı olandansa ekonomik, tesadüfi, kolay taşınabilir ve sanatçıya nefes aldıran araçları kullanmayı tercih eder.
Dikişle ve direkt kumaşı boyayarak oluşturduğu siyah konturlarla müphem bir zaman ve mekanın figürlerini yaratırken bu içeriği boşaltılmış, kimi zaman hayvansı insan figürleri ile başı ve sonu belirsiz kalan hikayeler ortaya koyar. Terkol’un adeta soyut olarak temsil ettiği figürler, insanlar ve objeler, kumaşın ‘gerçek’liği ve kumaşı görmeye alıştığımız durumlarla birleştiğinde sanatçının çalışmaları tanıdığımızı zannettiğimiz bir objeyi yabancılaştırır.
Producing works about the relationships between gender identities through the use of sewing, video, drawings and sound; the artist believes that work is a relationship involving waste, contradictions and relations. In her works she pursues signs, stories, words and dreams that motivate her and that she finds harmonious, to create new narratives out of them. So in starting a new work, she studies the notes and drawings in her old notebooks, and the fabrics and photographs she collects. The artist’s work is shaped by the social conditions in which she lives, the images she encounters, her personal history and the materials she finds. The artist, looking for means of expression beyond the act of painting, uses pieces of fabric she collects to this end. Instead of heavy, unwieldly and expensive materials, she prefers to use economical, casual, easy-to-carry and unfettering tools in her artistic practice.
6 Şubat 2017
all, Past